Image Map

maandag 17 maart 2014

Bouwsteen 2: 'De klas'

Wij, als beginnende leraren, hebben natuurlijk allemaal zo ons eigen beeld van wat nu eigenlijk een 'goede leraar' is. Zo heeft dus ook iedereen voor zichzelf een idee van wat 'effectief lerarengedrag' inhoudt. Mijn eigen beeld van wat 'effectief lerarengedrag' inhoudt, kwam in dit geval vrijwel helemaal overheen met wat het boek 'Het puberbrein binnenstebuiten' aangaf over het onderwerp. Het lezen van het hoofdstuk was voor mij dan ook geen echte eyeopener, maar meer een soort van reminder. Als leraar moet je bijvoorbeeld structuur aanbieden voor de leerlingen, een veilige thuishaven bieden, individuele aandacht verstrekken en oprechte interesse tonen in het leven van je leerlingen. Want wat willen ze nu eigenlijk met hun toekomst? Hebben ze al enigszin een beroepsbeeld? En hoe kan jij ze daarbij helpen?

Dit zijn natuurlijk allemaal aspecten die in je stage naar voren komen. Bij bijvoorbeeld het volgen van een mentorles, maar ook bij het volgen van een doorsnee aardrijkskunde les. Van het kleine praatje dat je met een leerling maakt bij aanvang de les over het weekend tot het gesprek dat je voert met een leerling die net verplaatst is naar jouw klas, omdat het in de andere klas simpelweg niet helemaal soepel verliep.

Van nature ben ik vrij spontaan en sociaal. Een van mijn pluspunten is volgens mijn stagebegeleider dan ook de natuurlijke interactie die ik vanaf het begin af aan al heb met een klas. Dit gaat als het ware vanzelf. Met een gesprekje voeren heb ik dus geen enkel probleem. Wat ik echter wel moeilijk vind, is wanneer dat gesprek ineens serieus wordt en het onderwerp waarover gesproken moet worden de serieuze kant op gaat.
Hoewel ik nu pas in mijn eerstejaar van de lerarenopleiding zit en ook pas mijn eerste stage volg, denk ik nu al na over het wel of niet worden van een mentor in de toekomst. Ik wil leerlingen namelijk wel heel erg graag helpen, maar weet niet altijd hoe ik dat op de beste manier kan doen. Soms heb ik het in het dagelijks leven het idee dat mijn woorden er op dat soort momenten ongemakkelijk en alsof ingestudeerd uitkomen. Niet oprecht en gemeend. Puur omdat ik zo bang ben om iets verkeerds te zeggen. Dat is dus zeker nog iets waar ik de komende jaren aan wil gaan werken!