In de BN de Stem van woensdag 12 februari las ik een interessant artikel getiteld 'Zet niet te veel over je kind op Facebook'. Meteen deed me dit terugdenken aan de workshop die we pas geleden moesten volgen over social media. Tijdens deze workshop sprak de begeleidende docent zich ook al uit over het feit dat veel kinderen tegenwoordig al voor hun 10de levensjaar een internetschaduw hebben waar zij vaak zelf niets van weten of niets aan kunnen doen. Want zeg nu eerlijk, als je gedurende je 6de levensjaar flink zit te genieten van een chocolade ijsje waarvan meer dan de helft niet in je mond eindigd maar ernaast, denk je er niet bij na of dat kiekje dat je moeder van jou schiet op het internet terecht komt.
En dat is nog maar een onschuldig voorbeeld. Want wat nou als je vader of moeder iets over jou op facebook zet wat veel verder gaat dan het simpelweg eten van een chocolade ijsje. 'Wie heeft er in zijn jeugd nu niet iets gedaan waar hij liever niet aan herinnerd word?' vraagt de Bruyckere retorisch. Retorisch, omdat dat antwoord nogal voor de hand ligt. Iedereen doet in zijn of haar leven wel eens iets waarvan je achter af spijt krijgt.
Dan zou het toch fijn zijn als je zoiets zou kunnen vergeten en dat het niet terugduikt op internet iedere keer als je je eigen voor en achternaam in de google search bar invult. Kinderen hebben recht op vergeten.
